Volgende week is het Moederdag
En deze week was het Koningsdag. Rituelen en speciale (seizoens) dagen geven het leven kleur, betekenis en structuur. Dagen om het leven samen te vieren. Onze nationale feestdag in vrolijk oranje was afgelopen woensdag weer ‘normaal’ mogelijk na twee jaar coronabeperkingen. De koning heeft in Nederland vooral een ceremoniële en verbindende betekenis. Dit wordt gehanteerd als argument voor de handhaving van het koningshuis, net als het handelsbevorderende effect in onze relatie met het buitenland en het toerisme.
Hoe anders is dit met Moederdag. Daar zijn geen discussies om dit eventueel af te schaffen. De verering van moeders gaat terug tot de oudste religies. Moedergodinnen waren de oudste goden. Dit is in lijn met de oudste door mensen gemaakte beeldjes, de zogeheten Venusbeeldjes. De meesten zijn tussen de 12 en 40 duizend jaar oud. Het zijn beeldjes van vruchtbare stevige vrouwen waarin we duidelijk de moederfiguur kunnen herkennen. Moederverering hoort dus al heel lang bij de mensheid.
De moderne moederdag is in het midden van de 19e eeuw in Amerika ontstaan als een dag die in het teken stond van pacifisme en ontwapening door vrouwen. Aan het begin van de 20e eeuw veranderde dit in een dag voor waardering voor moeders. De Amerikaanse president Wilson besloot dat Moederdag op de tweede zondag van mei een officiële feestdag werd. Alleen Antwerpen en Costa-Rica vieren dit op een andere dag en wel op 15 augustus, de katholieke feestdag Maria Hemelvaart.
Dit ‘in het teken staan van pacifisme en ontwapening door vrouwen’ staat mij heel na aan het hart. En niet alleen bij mij. Alle vrouwen die ik erover spreek zetten grote vraagtekens bij oorlog en geweld. Soms fantaseren we dan hoe de wereld eruit zou kunnen zien als wij het voor het zeggen zouden hebben. Wat zouden we veel leed, destructie en geld kunnen besparen: een mooi en liefdevol toekomstbeeld.
Voor de nabije toekomst heb ik een mooie, liefdevolle moederdag-aanbieding. Mocht je iemand mijn boek ‘Voor onze dochters’ cadeau willen doen, dan is het nu het moment. Want bij aankoop van een (indien gewenst gesigneerd) exemplaar van ‘Voor onze dochters’ via mijn website www.monikabankert.com krijg je daarbij tot en met Moederdag (8 mei) een exclusief vulpotlood cadeau met daarop de inscriptie:
‘het leven is liefde’
Voor pacifisme en ontwapening door vrouwen.
Afgelopen vrijdag kwam deze zin bij mij boven, toen ik met verbazing en boosheid het laatste nieuws hoorde over Vladimir Poetin. En vervolgens het nieuws over de mannen van Vandaag Inside als groep ‘kleedkamerpraters’ en dan speciaal Johan Derksen.
Poetin die na het vermanende bezoekje van de VN-Secretaris-Generaal Antonio Guterres raketten op hem werpt als hij de volgende dag in Kiev is. En Derksen die weigert om excuses aan te bieden over de ‘kaarsverkrachting’ nadat hij daarvan een stoere versie vertelde in het televisieprogramma Vandaag Inside. Natuurlijk zijn beide heren qua gewelddadigheid totaal niet met elkaar te vergelijken, maar wel met hun soort reactie na de confrontatie met andermans beleving van hun schadelijke gedrag: een symbolische dikke vinger naar de rest van de wereld. Het inspireerde me tot de volgende post op social media:
‘Een dikke middelvinger naar de rest van de wereld…
Zie hier hoe kleinzielig het brein functioneert van sommige mannen. Waarom is dit zo? Wat is hier biologisch aan de hand? Wil je hier mee over weten lees dan ‘Voor onze dochters’: een zoektocht naar het ontstaan van de mensheid en van het mannelijke en het vrouwelijke. Ontdek de biologische verschillen tussen mannen en vrouwen, en hoe zich dit uit in verschillen in hormonaal aangestuurd gedrag en in breinwerking. Lees hoe wij ontwikkeld zijn tot mens: een bijzonder hersengehandicapte diersoort die naast geniaal vooral heel kwetsbaar en gevoelig is.
En van nature behept met een zodanig grote onzekerheid in eigenwaarde dat sommige mannelijke soortgenoten als remedie kiezen het ego te overschreeuwen met schadelijke acties en woorden. En als ze daarop gewezen worden te antwoorden met een dikke middelvinger naar de rest van de wereld.’
Tot zover de vierendertigste nieuwsbrief. Mocht jij je verbazen over (on) menselijk nieuws of andere input hebben voor mijn nieuwsbrief, laat het me weten op info@monikabankert.com.
Samen gaan we op weg naar een menselijke wereld en al het positieve en liefdevolle helpt.
