Recensie
Het is tegenwoordig bijzonder lastig om een review op bol.com te krijgen. Ze zijn daar strenger op geworden om fake reviews te voorkomen. Voor plaatsing controleert bol.com of je het product ook echt hun site moet hebt gekocht.
Zo verscheen ‘Voor onze dochters’ 3 maandenlang reviewloos op mijn computerscherm bij mijn dagelijkse bol.com reviewcontrole. Tot afgelopen woensdag…
Toen ontving ik op bol.com een 5-sterren review van Titana uit Alphen aan den Rijn:
Dit boek moet iedere vrouw lezen!!
Niet iedere vrouw mag naakt zwemmen. Dat is de titel van het eerste hoofdstuk. En meteen werd ik ‘gepakt’ bij de eerste regels. Wauw, wat beschrijft Monika Bankert haar zoektocht mooi, compleet, verhelderend en zo vol gevoel en liefde.” Is het niet ons geboorterecht als mens dat we vrij mogen zijn?” en “waarom wordt de helft van onze soort onderdrukt?'”. “Hoe komt het dat mannen vrouwen onderdrukken?'”.
Alsof haar leven ervan afhing, zo voelt het, zo schrijft ze. Zo in detail haar eigen verhaal vervlochten met kennis, levensvragen, wetenschap en zowel astronomie als astrologie. Ze bespreekt onderwerpen als slavernij, besnijdenis en uithuwelijking en waar gewelddadig gedrag vandaan komt. Ook de ontwikkeling van zoogdieren, zelfbewustzijn, bewustwording en breinprogrammering komen aan bod. Ze vertelt alles aan de hand van persoonlijke ervaringen waardoor ook de wetenschappelijke onderwerpen en cijfers interessant zijn en tot leven komen. De vormgeving en lay-out is werkelijk schitterend en alle 414 pagina’s zijn het lezen waard. Ik blijf maar gebiologeerd lezen en me verwonderen over de evolutie, dna, supervrouwen, gender neutrale verschillen, de 4 H’s, helpende helden en Monika’s eigen levensverhaal. De brief van haar dochters, zo lief… Als er één boek is dat iedere vrouw en meisje (en eigenlijk ook elke man) moet lezen, is het wel dit boek ! Een weldaad voor je geest met een positieve boodschap! Een pronkstuk in ieder boekenkast !
Ik heb hier zo ongelofelijk blij mee. Vanaf nu kunnen degenen die zich afvragen of het boek iets voor hen is zien wat een andere lezeres ervan vond. En dat is oneindig waardevol.
Naar aanleiding van het verbale geweld in politiek en media hieronder een bespiegeling over onze wereld in transitie.
Ik geloof dat het de mensheid, ook in ons land, gaat lukken om een transitie te maken naar een vreedzame wereld met liefdevolle, respectvolle en betrouwbare communicatie en dienende leiders. Maar eerst hebben we te maken met uitingen van angst, voortvloeiende uit gevoelens van verlies van de oude apenrotswereld.
Liefde en angst zijn onze twee basisemoties. Deze tegenpolen zijn met elkaar verbonden door hun positie ten opzichte van liefde. Liefde is de positieve energie die het leven voortbrengt. Angst is negatieve energie. Het gaat over (de angst voor) het verlies van liefde.
Uit angst voor geuite bedreigingen kan het zijn dat je blijft zwijgen waar je eigenlijk wilt spreken. Deze geuite bedreigingen komen op hun beurt ook voort uit angst voor een verwacht verlies, of boosheid over een geleden verlies. Met een liefdevolle en respectvolle communicatie hoeven er geen bedreigingen of gewelddadige veroordelingen naar boven te komen als beide partijen elkaar in hun waarde laten.
De apenrots is een woord uit de antropologie waarin de mensenwereld met de chimpanseewereld wordt vergeleken. Waarbij mannelijke exemplaren op hun geheel natuurlijke wijze heersen over hun samenleving respectievelijk leefgroep. Op dit moment is onze samenleving in een transitie van een mannelijke cultuur naar een menselijke, inclusieve cultuur. Het is een transitie van een onderdrukkende cultuur van machtige mannen naar een cultuur van ons allen waarin iedereen gelijkwaardig meetelt.
We zijn zoekende naar hoe we met de bij deze transitie horende uitingen van angst over het verlies van macht en aanzien moeten omgaan. In de mannelijke cultuur kan dit verlies aanvoelen als een verlies van eigenwaarde, met als fysieke onderstroom het verlies van potentie en sekskracht.
De uitingen van angst zijn het beledigen en bedreigen van hen die het verlies van macht en aanzien (kunnen) veroorzaken. Dit betreft bijvoorbeeld vrouwen (of ook mannen) met een andere visie over cultuur. Een visie die minder apenrotsachtig en meer inclusief is, is inderdaad bedreigend voor mensen (mannen) die hun positie te danken hebben aan verbaal geweld in de groep of in de media. Want hoe kun je met (verbaal) geweld winnen als je ‘tegenstanders/vijanden’ niet met je willen vechten, maar met je willen praten?
In deze transitieperiode zien we overal, en met name in de politiek en in de (social) media, een door de angst aangestuurde polemiek die tot polarisatie oproept. Als degenen die een vreedzame, inclusieve cultuur nastreven mee gaan doen is dit ongeloofwaardig en verergert dit de tweedeling. Dus het goede nieuws voor de bedreigers en de beschuldigers is: ga praten met de zogenaamde tegenstanders, want in gesprek zijn we mensen onder elkaar en gelijkwaardig. Het aangaan van een gesprek betekent dat de luidruchtig om zich heen slaande mens gehoord en gezien wordt, maar ook dat hij gaat inzien dat bedreigingen en veroordelingen geen zin hebben in een nieuwe cultuur.
Want de apenrots bestaat niet meer. Wij zijn samen het groepje. Degenen die leiding mogen geven doen dat dienend voor de groep, met in achtneming van alle belangen. Het kan en mag niet zo zijn dat een deelgroep of deelbelang al het andere overheerst. Samen is de kracht van liefde. En de kracht van liefde is sterker dan die van angst. Samen dienen we elkaar, helpen we elkaar en zorgen we voor elkaar.
Tot zover de vijftiende nieuwsbrief. Mocht jij je verbazen over (on) menselijk nieuws of andere input hebben voor mijn nieuwsbrief, laat het me weten op info@monikabankert.com.
Samen gaan we op weg naar een menselijke wereld en al het positieve en liefdevolle helpt.
