Evolutie van schoonheid
Op een onbewaakt moment kun je je soms bewust worden van diepe inzichten. Misschien herkenbaar. Zo’n moment dat ineens iets duidelijk wordt, of dat je een diepere laag ontdekt in iets gewoons. Afgelopen vrijdagnacht had ik zo’n bijzonder inzicht, of eigenlijk visioen, dat het me moeite kostte om weer in slaap te vallen.
Ik zag opeens hoe onze volgende evolutiestap als mensheid zou kunnen zijn. Op dit moment zijn we allen sterk gericht op overleven, ook al leven we in overvloed. Overleven met coronamaatregelen, overleven om de klimaatramp te keren, overleven om onze planeet leefbaar te houden, overleven in de ratrace en overleven met alle digitale drukte van onze hulpbreinen.
Maar wat daarna en hoe verder? Stel dat het de mensheid lukt om duurzaam en vreedzaam te overleven op onze planeet. Op een voor iedereen menselijke manier. Waar zouden we dan mee bezig zijn? Ons rusteloze brein wil iets doen: iets verbeteren of iets moois maken. Nu zijn dingen misschien nooit af of kan alles altijd beter, maar ik kreeg het inzicht dat onze focus na overleven op schoonheid komt. Schoonheid van het moment, schoonheid van het directe menselijk contact, schoonheid van alles wat we zien en ervaren.
De schoonheid van bewust zijn, en van het geven en het ontvangen van aandacht. De aandacht voor andere levende wezens inclusief de medemens, en de aandacht voor de schoonheid van alles waarmee we ons omringen. In een omgeving met zoveel mogelijk natuur en met meer gezamenlijkheid en solidariteit.
Een wereld waarin het digitale in harmonie is met de natuur, en wel op een zodanige manier dat een digitale virtuele reality niet meer nodig is als escape door de schoonheid van het echte leven.
Met respectvolle en liefdevolle communicatie, met humor, met muziek en met kunst. Kwaliteit boven kwantiteit. Genieten in het moment. Zuiver bewust zijn.
We hoeven niet te wachten totdat de transitie naar een menselijke wereld voltooid is. We kunnen alvast beginnen met oefenen voor onze toekomstige levensstijl. Ik heb daar nu al zin in!
Nieuws van de week – hoopvolle vergezichten
Na de hierboven beschreven hoopvolle vergezichten voelt het bijna banaal om het nieuws van de week te beschrijven. Toch ga ik een poging wagen. Om de goede vibe van mijn visioen vast te houden deze week twee goednieuwsberichten, want alles wat aandacht krijgt groeit.
De eerste is over de ontwikkelingen in de formatie. Politiek wil men geen gezichtsverlies en moet aan de kiezers gedacht worden, maar ook aan het langetermijn overleven in dit land. Het goede nieuws is dat het er nu op lijkt dat bepaalde belangen opzij worden geschoven voor meer duurzaamheid, meer gelijkwaardigheid, meer gelijke kansen en meer transparantie en eerlijkheid. Daar word ik blij van.
Het tweede goede nieuws is dat de eerste kamer deze week heeft ingestemd met een verplicht vrouwenquotum bij raden van commissarissen van beursfondsen. Deze is gesteld op minimaal 30% vrouwelijke commissarissen. Het vorige ‘vrijwillige’ quotum had niet het gewenste effect, vandaar deze verplichting. Uit onderzoek is gebleken dat bij 30% vrouwen de besluitvorming echt veranderd. Van mannelijk naar menselijk met meer oog voor alle stakeholders en de lange termijn. Dus met deze nieuwe wet zijn we weer een stapje verder op weg naar een menselijke wereld!
Tot zover de vierde nieuwsbrief. Mocht jij je verbazen over (on) menselijk nieuws of andere input hebben voor mijn nieuwsbrief, laat het me weten op info@monikabankert.com.
Samen gaan we op weg naar een menselijke wereld en al het positieve en liefdevolle helpt.
Ik wens je een hele fijne week en tot snel!
