De afgelopen week was de tweede en laatste week van de olympische spelen. Ik ben niet zo’n sportkijker, maar met een enthousiaste man in huis bleef ik goed op de hoogte. Studio Tokyo kijken was een dagelijks gezellig hoogtepuntje, waarbij ik mezelf iedere keer betrapte op trotse gevoelens als Nederlandse sporters het goed doen.
In mijn vlog van deze week gaat het dan ook over de olympische spelen en alles wat we daarbij opviel aan mooie menselijkheid. Van de universele manieren om de spanning van het prestatiemoment te beleven na jarenlange harde trainingsarbeid, van het geluk en de pech die bij spelen en wedstrijden horen, van de solidariteit en het elkaar iets gunnen tot de grote internationale verbinding in onze grote mensenfamilie. Momenten van kippenvel en ontroering.
Ook heb ik zelf nog iets gepresteerd deze week, samen met corrector Johan Krottje, weliswaar niet van olympische omvang, maar daarom niet minder trots, hebben we de 4de versie van de drukproef aan vormgeefster Esther Snel gegeven. En dat moest ook, want vandaag over 5 weken gebeurt het…
